Boek:

dorst

Auteur

esther Gerritsen 

Genre

psychologische roman

 

Samenvatting

Elisabeth de Wit komt op de Amsterdamse Overtoom bij toeval haar dochter tegen. Ze heeft nu een nieuwtje voor haar: ze zal niet lang meer leven, omdat ze kanker heeft. Het is natuurlijk niet de plek om dat grote nieuws daar te vertellen.  Coco vindt dat eigenlijk ook.  Bovendien is ze niet de eerste die dit nieuws hoort: Elisabeth heeft haar kapper ook al ingeseind. Coco deelt later die informatie met haar wat oudere relatie Hans.  Die vindt het idioot van haar moeder om dat zo te doen. Coco heeft Hans ontmoet en hij viel op haar, omdat ze Russisch studeerde. Coco vertelt twee dagen later tijdens een etentje bij de Chinees aan haar vader en stiefmoeder dat Elisabeth kanker heeft. Ze maakt ook het nieuws bekend dat ze bij haar moeder zal intrekken om haar te verzorgen. Hans staat erg verbaasd.

Elisabeth ziet Coco binnen komen zetten met een grote koffer. Ze weet nu ook dat haar ex-man het nieuws kent. Hans die haar moeder nog niet heeft ontmoet, heeft Coco naar het huis gebracht. Ze praten met elkaar over de bizarre situatie tijdens een lunch. Tijdens een van de eerste gesprekken tussen moeder en dochter brengt Elisabeth het drankgebruik van haar ex-man Wilbert ter sprake. Wanneer hij dronken thuis kwam, had hij een vorm van liefdeloze seks met haar: ze tilde haar rok op en hij ging zijn gang. Als moeder draait Elisabeth minder goed: de kleine Coco sluit ze urenlang in haar kamer op. Uiteindelijk is het voor Wilbert voldoende om bij een  minnares (Miriam) in te trekken. Hans komt naar het huis van Elisabeth: hij ontmoet haar voor het eerste en met vreemden kan Elisabeth blijkbaar beter communiceren dan met de naasten. Daarna loopt Hans naar de kamer van Coco om haar mee te delen dat hij de relatie wil beëindigen. Maar het loopt nog even anders als de veel jongere (maar dikke) Coco orale seks met hem heeft en later vrij heftig met hem neukt. Elisabeth communiceert over haar ziekte ook met haar kapper. Wilbert en Mirjam komen helpen om een bed te plaatsen en Coco maakt een oppasschema voor de betrokkenen. De communicatie tussen Coco en haar moeder verloopt stroef: Coco wil weten waarom haar moeder haar vroeger heeft opgesloten in haar kamertje. Elisabeth is boos dat haar vader haar dat weer verteld heeft. Martin (Elisabeths  baas in de lijstenmakerij waar ze twintig jaar goed heeft gewerkt) helpt Coco met verhuizen. Met hem praat ze over Elisabeths baan bij hem. Coco wil graag dat de kapper aan huis komt en Hans belt Coco om opnieuw te praten over hun relatie. Hij nodigt haar uit een tentoonstelling met hem te bezoeken. Coco wil meegaan omdat ze Hans wil houden.  Elisabeth  bezoekt de  lijstenmakerij nog een keer, maar alles is al anders sinds ze er niet meer is. Hans praat met Coco over het autisme van haar moeder. Hij is een expert op menselijk gedrag en werkt nauw samen met ene Laura. Coco is jaloers. Martin bezoekt Elisabeth enkele keren om op haar te passen. Elisabeth praat over Wilbert die ze als een hond beschouwde. Hij dronk vroeger wel veel.

 

Wanneer de huisarts komt, geeft moeder de sociaal gewenste antwoorden, maar het gaat niet goed met haar.  Coco ergert zich daaraan en wil er met Hans over praten, maar ze moet wachten, want hij werkt met Laura. Intussen breekt ze een kostbaar wijnglas van hem. Daarna hebben ze toch weer seks en voor haar is het onbevredigende liefde, waardoor ze naar buiten gaat om in een kroeg een lekkere vent aan de haak te slaan.  In een Ierse pub waar voetbal op de televisie is, heeft ze beet, net als een paar dagen later als ze een lege kroeg in gaat en achter de bar orale seks met de barman wil hebben. Ze drinkt te veel en weet dan geen maat te houden. Kotsend na de seks gaat ze naar huis, waar Martin op haar moeder past.  De volgende dag praten Coco en haar moeder over de val in de serre die Coco maakte, toen ze 5 jaar was. Ze was flink gewond en daarna was Coco vooral bij Wilbert en Mirjam gaan wonen.

Martin komt Coco aflossen die nu vrij is  wat te doen. Ze gaat de stad in en ziet Hans met Laura kletsen. Hij lijkt gelukkiger met Laura dan met haar. Ze gaat weer op zoek naar een vent, maar in een gokhal wordt ze door een man afgewezen. Gelukkig belt Martin net om te vertellen dat haar moeder achteruit gaat. Ze gaat naar huis. Elisabeth voelt ook aan dat ze gaat sterven, maar ze wil dat het liefst in haar eentje doen. Ze sluipt nog een keer naar boven en doet de kamer van Coco weer op slot (symbolisch: net als vroeger en als teken dat die twee ook door de ziekte eigenlijk niet met elkaar door één deur kunnen), Coco merkt dat ze opgesloten zit. Gelukkig staat de kapper voor de deur die de voordeur kan opendoen  met de sleutel die Coco hem aangooit. Wanneer ze de  kamer binnengaan, zien ze dat Elisabeth gestorven is. Hans komt er ook aan, en de dokter die de dood moet constateren. 
Het is bijna twaalf uur en de zon schijnt door het serreraam. Dat heeft Coco al eens een keer gebroken (5 jaar) : ze kan er dus doorheen. Het laatste van het verhaal is dat Coco een aanloop neemt om door het serreraam te springen. Ze moet wel vaart maken.